خۄرشیٖد

کٲشُر

لَفظہٕ آگُر

فارسی پؠٹھٕ وۄزُم ہیٛۆتمُت :خورشید (چوَٛرشید) < مَنٛز فارسی xwar(x)šēd < اَوَلی ایٖرٲنی *huHarxšaytah۔

ناوُت

خۄرشیٖد ن (موٗل : خۄرشیٖد) [xɔrʃiːd]

1. اَکھ تارُکھ۔

ہَم مانے

• (تارُکھ) آفتاب ، آفتابہٕ ، سِرؠ یہِ ، سِری ، رَو ، شَمَس

تَرجَمہٕ

اَکھ تارُکھ+